ប្រវត្តិអ្នកប្រដាល់ Muay Thai គឺជាកីឡាប្រយុទ្ធប្រជាប្រិយរបស់ប្រទេសថៃ ដែលមានប្រវត្តិយូរអង្វែងឆ្នាំមកហើយ។ វាត្រូវបានគេស្គាល់ផង ដែរថា “សិល្បៈទាំង៥” ពីព្រោះការប្រើប្រាស់ដៃ កែងជើង ចង្វាក់ និងដៃដើម្បីប្រយុទ្ធ។ Muay Thai បានចាប់ផ្តើមពីសង្រ្គាមចាស់ៗដែលអ្នក ប្រយុទ្ធប្រើសិល្បៈនេះដើម្បីការពារព្រះរាជាណាចក្រ និងដើមដំណើរវិវត្តន៍ដ៏សំខាន់មកទល់ពេលបច្ចុប្បន្ន។ប្រវត្តិអ្នកប្រដាល់
ការប្រកួត Muay Thai ត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងពិធីអង្គការសាធារណៈជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសថៃ និងនៅលើឆាកអន្តរជាតិ។ កីឡានេះមាន ការពេញនិយមទូទាំងពិភពលោក និងមានសាលាបណ្តុះបណ្តាលទូទាំងទីក្រុងនានា។ Muay Thai គឺជាសិល្បៈសម្រាប់អង្គ ការការពារខ្លួន និងសមត្ថភាពក្នុងការប្រកួត។ វាពិតជាក្លាយជាផ្នែកមួយនៃវប្បធម៌ថៃនិងជាសិល្បៈដែលមានឥទ្ធិពលមិនតិចក្នុងការផ្តល់សេចក្តីសុខ ភាពដល់កីឡាករ។
Muay Thai ត្រូវបានគេដឹងថាជា ការប្រើប្រាស់អំពើប្រដាល់ដែលមានឈ្មោះថា “សិល្បៈទាំង៥” ដោយសារការប្រើប្រាស់អាវុធទាំងប្រាំ គឺជាដៃ, ជើង, ជង្គង់, និងចកែងដៃ។ បច្ចេកទេសទូទៅរួមមាន៖
1. បច្ចេកទេសដៃ
- Jab: ការទៅមុខត្រង់ដៃរហ័សៗដើម្បីរារាំងសក្មភាពរបស់គូប្រកួត។
- Cross: ការវៃទៅមុខត្រង់ ញាក់ៗ ច្រលោរ ដែលមានកម្លាំងខ្លាំង។
- Hook: ការវៃលើផ្ទៃមុខ វៃលើដៃ បង្កើតឱ្យមានការប្រឡោះ ប្រហោងរបស់គូប្រកួត។
- Uppercut: ការវៃពីក្រោមឡើងលើដើម្បីវាយទៅលើក្បាលនៃគូប្រកួត។
2. បច្ចេកទេសជើង
- ការទាត់លើ: ប្រឹងទាត់វាយលុកក្បាល និងដងខ្លួនរបស់គូប្រកួត។
- ការធាក់: ការធាក់ជើងត្រង់ដែលបញ្ជូនគូប្រកួតត្រឡប់មកវិញ។
- ការទាត់ក្រោម: ទាត់ក្រោមទៅបុកជង្គង់គូប្រកួត។
3. បច្ចេកទេសមុខដៃនិងជើង
- ការវៃកែង: ប្រើកែងដៃរបស់អ្នកវាយក្បាល និងដងខ្លួនរបស់គូប្រកួត។
- វាយជង្គង់: ប្រើជង្គង់របស់អ្នកអុកទៅលើដងខ្លួន និងក្បាលពោះរបស់គូប្រកួត។
4. បច្ចេកទេសចង្វាក់ដាក់ដៃនិងជើង
- អោប: ចាប់អោបដើម្បីគ្រប់គ្រងចលនារបស់គូប្រជែងរបស់អ្នក និងបញ្ចេញការវាយប្រហារខាងក្នុង។
Muay Thai ជាសិល្បៈប្រយុទ្ធដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានភាពខ្លាំង និងមានសិល្បៈផ្តាច់ជាច្រើន។ នេះជាការសង្ខេបពីប្រវត្តិ និង បច្ចេកទេសប្រយុទ្ធដែលត្រូវបានគេស្គាល់ និងគាំទ្រទូទាំងពិភពលោក។ Muay Thai គឺជាប្រភេទកីឡាដ៏ល្បីល្បាញនិងមានអតិភាព ក្នុងប្រទេសថៃ។ កីឡាករជាច្រើនបានបង្ហាញនូវសមត្ថភាពនិងបច្ចេកទេសដែលប្លែក បង្កើនការរំពឹងទុកនិងការរីកចម្រើននៃអាជីព របស់ពួកគេ។
No comments:
Post a Comment